Neutraliteit

Lieve Bijzondere Lichtwezens,

Mijn gedachten dwarrelden als regen over een ruit naar beneden. Terwijl ik lig op mijn bed, in de vroege ochtend, heerlijk koel, in de Stilte.

Er mijmert van alles door mij heen. En plots was daar het woord Neutraliteit.

Wat betekent voor mij Neutraliteit?

Neutraliteit betekende voor mij Rust, niets hoeven te Weten, Zeker Weten. Gewoon Accepteren wat er is en er niets bij ‘bedenken’. Dat gaf mij Rust.

Ik ‘moest’ niets, ik ‘hoefde niets’. Ik ‘mocht’ ergens voor Kiezen. Maar waarom eigenlijk?

Heel lang heeft het mij in een soort van Cocon gezet, lekker Warm en Veilig. Niets ‘hoeven’, niets ‘moeten’, niet ‘opvallen’, ‘onzichtbaar’ zijn, geen ‘mening’ geven. Lekker thuis in me Zelf.

Niet ‘wetend’ dat die Cocon mijn Hartje was en ik mij ‘onbewust’ verstopte voor alles wat ik (nog) niet begreep.

Ja, ik ben ‘geboren’ als Hart-mensje, Lief, Avontuurlijk, Ontdekkingsgezind, Open, en vol Vertrouwen in het Leven.

Maar dat kleine krullenbolletje, dat Lieve Hart-mensje ontdekte al snel, dat ze er niets van begreep.

Van al die vreemde Signalen en verwarrende Energieën. En ze zocht al heel snel, als een soort van overleving, de Veiligheid van haar Hartje op.

Bij het opgroeien heeft mijn Hartje mij Beschermd tegen de wereld buiten mij.

Die ik niet kon Begrijpen en die mij beangstigde als ik mijn Hartje wel eens op een kiertje ‘moest’ zetten.

En naarmate ik opgroeide raakte ik toch steeds meer verstrikt in de wereld ‘buiten’ mij.

En mijn Hartje vloeide over van Liefde, als ik de mensen om mij heen Begreep. En ik ‘wist’ waarom ze reageerden, zoals ze reageerden.

Zonder dat ik het besefte voelde ik alles haarfijn aan en wist alleen maar de Liefde vanuit mijn Hartje eraan te geven.

Dus kreeg ik toch de Bescherming van mijn Hart van iets dat vele malen belangrijker voor mij Aanvoelde dan de wereld om mij heen.

En voor mij was de scheidingslijn tussen mijn Hartje en de wereld buiten mij, heel erg aanwezig.

Toch ben ik uiteindelijk gaan geloven in de illusie en wat mij daar vandaan werd aangereikt.

En had ik een lange weg te gaan om mijn Kracht, Zelfvertrouwen, Onvoorwaardelijke Liefde enzovoorts, helemaal Terug te Herinneren.

Nu weet ik, dat mijn Onvoorwaardelijke Liefde vanuit mijn Hart altijd bij me is geweest.

En me Beschermd heeft tegen de illusie, waardoor ik duidelijk kon zien wat bij mijn Hart en het Licht en de Liefde hoorde en wat bij de illusie hoorde.

Nu weet ik dat Neutraal zijn Rust geeft. Ik hoef niets te weten nog te begrijpen, als het gaat om de illusie.

En grotendeels Alles als het Gaat om het Licht en de Liefde van Mijn Hart die ik Ben.

Ik hoef de illusie niet te begrijpen, want er valt niets te begrijpen. De illusie is pure waanzin!

Een grotesk schouwspel waarin iedereen een eigen gekozen rol speelt. En men denkt dat het een samenspel is, maar het is een solospel.

En het geeft heel veel Rust niets te ‘hoeven’ of te ‘moeten’ wat betreft de illusie.

Ik heb geen mening over wie of wat dan ook, want ik hoef niet mee te doen met deze waanzin, ik mag voor mijn Zelf Kiezen.

En daarom Kies ik voor het Licht en de Liefde van mijn Hart en Mag dit laten Zien en Weten.

Ik Mag en Kan slapende en Ontwaakte Deeltjes laten Weten en Voelen en Stimuleren zich Zelf als het Wonderbaarlijke Mens en Lichtwezen te Zien dat ze Zijn.

Allemaal Lichtwezens, bewust en onbewust, maar Allemaal Fantastische Liefdevolle en Mooie wezens van Licht en Liefde, op weg naar de Herkenning hiervan.

Dit waren mijn Mijmeringen tijdens mijn bezoek aan mijn Stilte en ik deel ze met jullie vol Liefde en Compassie,

In Licht en Liefde en Vertrouwen,      Martha