Mijn Mijmeringen

Lief en Bijzonder Lichtwezen,

Soms komt er plots iets vanuit mijn Hart in mij omhoog, waarvan ik meteen weet, dat het me iets wil vertellen.

En wat ik dan ga doen, noem ik mijmeren.

In ga in op het gevoel wat in me naar boven komt en ik Kies er dan voor het te gaan onderzoeken.

Wat het me vertelt en voor me betekent. En stel dan vragen, waarom het gekomen is om me, blijkbaar, iets te vertellen. En dat noem ik dan graag mijmeren.

Meestal gebeurt dat in de vroege ochtend, als ik een plasstop heb gehouden en dan weer in bed kruip.

En dan vind ik het heerlijk om te gaan mijmeren. Zo ook met het zinnetje:

“Ik Ben……….’!

En ik realiseerde mij dat je daar eigenlijk alles kunt in vullen wat je vind wat bij je past. Dus vraag ik me af, wat past dan bij mij, behalve Onvoorwaardelijke Liefde.

En ineens bevond ik me Zelf bij het begin der tijden en dat was een Zeker Weten en mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Wat kwam ik hier doen? Wat wilde zich aan mij duidelijk maken?

Ik voelde rond en hoorde ineens een luide stem wanhopig roepen:

‘Maar ik verlang er alleen maar naar dat er van mij gehouden wordt, dat ik geaccepteerd word zoals ik ben. Waarom kan dat niet? Ik verlang er zo naar!

Ik voel me zo eenzaam’.

Er klonk diepe wanhoop en verdriet door in de stem.

Het duurde even voor ik besefte, dat het mijn eigen stem was en voelde een enorme diepe Compassie in me omhoogkomen. Ik vroeg welk deeltje van mij hier gepresenteerd werd en waarom?

Het werd mij duidelijk dat het ’t deeltje was van mijn Uniekheid.

En dat ik het mocht geruststellen en laten weten dat ik van dit deeltje hield, Zielsveel! Ik kan niet in woorden beschrijven wat ik allemaal voelde, maar het was Hemels. Het gevoel dat ik iets terugvond, wat aan het begin van mijn Zijn stond.

En door mijn Keuze, de illusie te Ervaren, eenzaam en zonder enige vorm van Liefde, was achter gebleven.

Wat een Ongelooflijke Blijdschap dat ik dit deeltje weer bij mij mocht nemen.

Het mocht koesteren en mocht laten weten dat het nooit meer in de steek zou worden gelaten.

En de realisatie dat ik degene ben geweest die in mijn Uniekheid de keuze heeft gemaakt de illusie te Ervaren. Niemand anders.

Dus geen vingertje wijzen, niets anders dan de wetenschap dat ik daarvoor verantwoordelijk ben. En daardoor werd mijn Compassie voor dit achter gebleven deeltje van mij nog groter.

Met een schok kwam ik weer terug in mijn bed, bij mijn mijmeringen. Wat een Ontdekking en wat een Inzicht.

Dit vertegenwoordigt waar ook jij, in jouw Uniekheid aan toe zult komen, je begin deeltje vol Compassie terug halen naar het Nu.

En het besef drong tot mij door dat ik hiermee, de weg naar al deze Unieke deeltjes heb mogen plaveien voor wie eraan toe zijn, ook hun Unieke deeltje te gaan terug halen naar Huis.

En ik voel me zo dankbaar dat ik dit heb mogen Ervaren en Doen, mijn Uniekheid is volledig terug in het Nu en maakt mij nog Completer, Volmaakter en Heler dan ik al was.

En zo gaan al onze deeltjes terug naar Eenheid vanuit Uniekheid.

Dit laat mij weer Zien hoe Bijzonder jij/wij zijn in Uniekheid en in Eenheid voor Eeuwig.

In Licht en Liefde,     Martha

Mijn mijmeringen

Lief en Wonderbaarlijk Lichtwezen,

Ik heb nogal eens van die Momenten, dat ik heerlijk zit te mijmeren. Aan die vele keren dat ik mij iets voorgenomen had en het toch weer liet liggen. Dat gebeurde mij echt niet eens per jaar, op 1 januari, maar wel vaker.

Voornemens zijn prachtig, zolang ze ook uitgevoerd worden en daar is vaak een stagnatie. Dit kan ik uit eigen Ervaring stevig beamen.

Of men vergeet de voornemens snel, of vind ze toch te ‘moeilijk’!

Maar is dat ook zo? Zijn ze werkelijk ‘moeilijk’ of vergeten we ze ‘echt’?

Mijn ervaring uit Momenten dat dit gebeurde, dat het ‘vergeten’ wel erg gemakkelijk was om niet te ‘hoeven’! En toen wist ik nog niet, wat het woordje ‘moeilijk’ met mij deed, of liever gezegd, ik herkende toen nog niet welke weerstand dat bij mij opriep.

‘Moeten’ en ‘moeilijk’ legt, in mijn Beleving een druk op mij die ik, zacht uitgedrukt, onprettig vond en nog vind.

In hoeverre ben jij bereid, het Licht en de Liefde die je Zelf toch geheel gratis krijgt van de Schepper, kosteloos door te geven?

Die vraag stel ik mij elk Moment opnieuw en dan Voel ik weer, waar ik Vandaan kom en wat ik mag doen op Moeder Aarde vanuit de Onvoorwaardelijke Liefde die ik Ben.

Mijn Wijsheid, die ik heb mogen vergaren in voorbije Momenten en eigenlijk mijn hele Leven, heb ik ook gratis Gekregen en Ontvangen en in mijn Beleving is dat Ontstaan, doordat ik het gratis heb mogen Doorgeven en nog Doorgeef.

In mijn Beleving bestaat Wijsheid uit Vertrouwen, Kracht, Geloof en Onvoorwaardelijke Liefde. En de Momenten waarin ik dit allemaal heb Mogen Ervaren maken,  dat ik het zonder moeite Kosteloos kon en kan Doorgeven.

Niet vanuit een Gevoel van een wereldverbeteraar, maar vanuit Pure Liefde.

Mijn Ervaring is, dat Alles wat ik nodig heb, naar mij toekomt en Alles dat ik nodig heb te Weten, aan mij Doorgegeven zal worden.

Ik Vertrouw erop dat niet ik Weet, wat goed voor mij is en voor mijn Hoogste Goed en Vreugde, maar geef het over aan de Schepper, die alles Overziet en volgens Zijn Unieke Plan werkt, wat ook Mijn Plan is.

Ik weet dat ik Uniek ben en met mijn eigen Wortels in de grond sta en dat er om mij heen allemaal Unieke medereizigers zijn, met hun eigen Wortels in  Moeder Aarde.

Sommige zijn zich hiervan Bewust en sommige (nog niet), dat maakt niet uit, ook zij lopen op dezelfde weg naar Ontwaken.

Ieder staat op eigen Unieke Plek, overal op Moeder Aarde. Het eigen Levenscontract volgend met vallen en opstaan.

Jij woont op Moeder Aarde, maar bent niet van Moeder Aarde, jij zetelt in een prachtig lichaam, maar bent niet jouw lichaam.

Jij bent Onvoorwaardelijke Liefde en krijgt Alles in jouw Leven in elk Moment Aangereikt, wat jij nodig hebt om jouw Reis terug te maken van de illusie naar de Eeuwigheid.

Er wordt Oneindig veel van jouw Gehouden en je kunt niets doen, wat daar verandering in aan kan brengen. Helemaal niets!

En Alles is en blijft een Keuze, voor jouw medereizigers Keuzes maken is onmogelijk en zelfs arrogant, want in mijn beleving, zeg je dan, ‘Ik kies wel voor je, want jij kunt dat toch niet’!

En dan Weet ik, dat diegene die nog dit soort spelletjes spelen, (nog) niet hebben Begrepen, dat ieder zijn eigen Verantwoording daarin heeft en Mag Hebben.

Je doet Alles Samen, in Uniekheid en Eenheid omdat onze diepste wens, gekend of ongekend, hetzelfde is, terug keren naar de Onvoorwaardelijke Liefde die je bent en dan die herinnering vieren in Uniekheid en Eenheid.

Dat is ook wat ik jou in Uniekheid en Eenheid vanuit het diepst van mijn Hart toewens, de Liefde te delen vanuit Onbaatzuchtigheid en het Licht blijvend laten schijnen over en door en om Moeder Aarde en al Haar Leven.

In Licht en Liefde,    Martha