donderdag 4 juni 2020

Klokken horen luiden


Lieve en Begrijpende Lichtpuntjes in mijn Leven,

Ja, jullie Zijn mijn Deeltjes en ik Weet dat jullie mij Begrijpen als ik mijn Gevoelens Deel.

Een gezegde van mij is veel gebruikt, en nog:
‘Ach, ‘ze’ horen de klok luiden, maar weten niet waar de klepel hangt’.

Maar hoe ‘waar is dat eigenlijk voor mij Zelf? Hoe vaak zeg, of liever ‘herhaal’ ik iets, terwijl ik er niet Zelf bij was.

En als ik dan heel Eerlijk dit op me laat Inwerken, kom ik tot de Conclusie, dat ik heel vaak iets aanhaal, wat ik helemaal niet Zeker kan Weten, omdat ik er niet bij was.

Ik heb dan de beroemde klok horen luiden, maar weet niet waar de klepel hangt, met andere woorden:

Hoe kan ik iets met Zekerheid Weergeven als ik er niet Zelf bij was, bij het gebeuren, het gesprek of wat dan ook.

Ja, ik heb het ergens gelezen of gehoord, of opgevangen, maar was er niet Zelf bij, dus kan het niet Zeker Weten.

En voor mij is daardoor de Keus Gemaakt om niet af te gaan op een luidende klok, maar alleen te Laten Weten, wat ik Zelf Ervaren of Gevoeld heb, want dan Weet ik Zeker, dat ik de klepel Ken.

Namelijk, mijn Zelf. Luidende klokken horen we te over in elk Moment en je Kunt de Keus maken daarover je mening te uiten.

Maar waarom zou jij een mening gaan vormen of uiten over een luidende klok, waar jij de achtergrond niet van kent en niet eens weet of het Waarheid is en hoe het ontstaan is enzovoorts.

En, het belangrijkste, je was er (gelukkig maar) niet eens bij.

Mijn Ervaring is dat ik mij eigenlijk nooit zo prettig voelde als ik met iemand een gesprek had gehad en er allerlei aannames en verhalen van derden, over en weer waren gevlogen.

Ik word dan heel onrustig, weet ik Nu, en voelde me zelfs schuldig, wat ik al helemaal niet begreep.

Nu is mij Duidelijk geworden hoe gemakkelijk je naar en over klokkengelui kunt praten, zonder de klepel te kennen en daar Kies ik niet meer voor.

Het geeft mij een enorm Gevoel van Rust en als het toch, uit gewoonte (illusie) gebeurt, want ik ben een mens, dan neem ik me dat niet kwalijk en probeer het met oefening steeds opnieuw met klepel te zeggen.

Klokgelui zonder klepel heeft niet langer mijn interesse en ik word Geholpen hier Afstand van te nemen.

Ik wil dit met jullie Delen en Hoop dat het iets voor je Mag Betekenen.

In Licht en Liefde en Diepe Genegenheid voor jullie,    Martha