Lief en Wonderbaarlijk
Lichtwezen,
Ik heb nogal eens
van die Momenten, dat ik heerlijk zit te mijmeren. Aan die vele keren dat ik
mij iets voorgenomen had en het toch weer liet liggen. Dat gebeurde mij echt
niet eens per jaar, op 1 januari, maar wel vaker.
Voornemens zijn
prachtig, zolang ze ook uitgevoerd worden en daar is vaak een stagnatie. Dit
kan ik uit eigen Ervaring stevig beamen.
Of men vergeet de
voornemens snel, of vind ze toch te ‘moeilijk’!
Maar is dat ook
zo? Zijn ze werkelijk ‘moeilijk’ of vergeten we ze ‘echt’?
Mijn ervaring uit
Momenten dat dit gebeurde, dat het ‘vergeten’ wel erg gemakkelijk was om niet
te ‘hoeven’! En toen wist ik nog niet, wat het woordje ‘moeilijk’ met mij deed,
of liever gezegd, ik herkende toen nog niet welke weerstand dat bij mij opriep.
‘Moeten’ en
‘moeilijk’ legt, in mijn Beleving een druk op mij die ik, zacht uitgedrukt,
onprettig vond en nog vind.
In hoeverre ben
jij bereid, het Licht en de Liefde die je Zelf toch geheel gratis krijgt van de
Schepper, kosteloos door te geven?
Die vraag stel ik
mij elk Moment opnieuw en dan Voel ik weer, waar ik Vandaan kom en wat ik mag
doen op Moeder Aarde vanuit de Onvoorwaardelijke Liefde die ik Ben.
Mijn Wijsheid,
die ik heb mogen vergaren in voorbije Momenten en eigenlijk mijn hele Leven,
heb ik ook gratis Gekregen en Ontvangen en in mijn Beleving is dat Ontstaan,
doordat ik het gratis heb mogen Doorgeven en nog Doorgeef.
In mijn Beleving
bestaat Wijsheid uit Vertrouwen, Kracht, Geloof en Onvoorwaardelijke Liefde. En
de Momenten waarin ik dit allemaal heb Mogen Ervaren maken, dat ik het zonder moeite Kosteloos kon en kan
Doorgeven.
Niet vanuit een Gevoel
van een wereldverbeteraar, maar vanuit Pure Liefde.
Mijn Ervaring is,
dat Alles wat ik nodig heb, naar mij toekomt en Alles dat ik nodig heb te Weten,
aan mij Doorgegeven zal worden.
Ik Vertrouw erop
dat niet ik Weet, wat goed voor mij is en voor mijn Hoogste Goed en Vreugde,
maar geef het over aan de Schepper, die alles Overziet en volgens Zijn Unieke
Plan werkt, wat ook Mijn Plan is.
Ik weet dat ik Uniek
ben en met mijn eigen Wortels in de grond sta en dat er om mij heen allemaal Unieke
medereizigers zijn, met hun eigen Wortels in
Moeder Aarde.
Sommige zijn zich
hiervan Bewust en sommige (nog niet), dat maakt niet uit, ook zij lopen op
dezelfde weg naar Ontwaken.
Ieder staat op
eigen Unieke Plek, overal op Moeder Aarde. Het eigen Levenscontract volgend met
vallen en opstaan.
Jij woont op Moeder
Aarde, maar bent niet van Moeder Aarde, jij zetelt in een prachtig lichaam,
maar bent niet jouw lichaam.
Jij bent
Onvoorwaardelijke Liefde en krijgt Alles in jouw Leven in elk Moment Aangereikt,
wat jij nodig hebt om jouw Reis terug te maken van de illusie naar de
Eeuwigheid.
Er wordt Oneindig
veel van jouw Gehouden en je kunt niets doen, wat daar verandering in aan kan
brengen. Helemaal niets!
En Alles is en
blijft een Keuze, voor jouw medereizigers Keuzes maken is onmogelijk en zelfs
arrogant, want in mijn beleving, zeg je dan, ‘Ik kies wel voor je, want jij
kunt dat toch niet’!
En dan Weet ik,
dat diegene die nog dit soort spelletjes spelen, (nog) niet hebben Begrepen,
dat ieder zijn eigen Verantwoording daarin heeft en Mag Hebben.
Je doet Alles Samen,
in Uniekheid en Eenheid omdat onze diepste wens, gekend of ongekend, hetzelfde
is, terug keren naar de Onvoorwaardelijke Liefde die je bent en dan die
herinnering vieren in Uniekheid en Eenheid.
Dat is ook wat ik
jou in Uniekheid en Eenheid vanuit het diepst van mijn Hart toewens, de Liefde
te delen vanuit Onbaatzuchtigheid en het Licht blijvend laten schijnen over en
door en om Moeder Aarde en al Haar Leven.
In Licht en
Liefde, Martha
Wederom sprakeloos
BeantwoordenVerwijderen