Mijn Mijmeringen

Lief en Bijzonder Lichtwezen,

Soms komt er plots iets vanuit mijn Hart in mij omhoog, waarvan ik meteen weet, dat het me iets wil vertellen.

En wat ik dan ga doen, noem ik mijmeren.

In ga in op het gevoel wat in me naar boven komt en ik Kies er dan voor het te gaan onderzoeken.

Wat het me vertelt en voor me betekent. En stel dan vragen, waarom het gekomen is om me, blijkbaar, iets te vertellen. En dat noem ik dan graag mijmeren.

Meestal gebeurt dat in de vroege ochtend, als ik een plasstop heb gehouden en dan weer in bed kruip.

En dan vind ik het heerlijk om te gaan mijmeren. Zo ook met het zinnetje:

“Ik Ben……….’!

En ik realiseerde mij dat je daar eigenlijk alles kunt in vullen wat je vind wat bij je past. Dus vraag ik me af, wat past dan bij mij, behalve Onvoorwaardelijke Liefde.

En ineens bevond ik me Zelf bij het begin der tijden en dat was een Zeker Weten en mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Wat kwam ik hier doen? Wat wilde zich aan mij duidelijk maken?

Ik voelde rond en hoorde ineens een luide stem wanhopig roepen:

‘Maar ik verlang er alleen maar naar dat er van mij gehouden wordt, dat ik geaccepteerd word zoals ik ben. Waarom kan dat niet? Ik verlang er zo naar!

Ik voel me zo eenzaam’.

Er klonk diepe wanhoop en verdriet door in de stem.

Het duurde even voor ik besefte, dat het mijn eigen stem was en voelde een enorme diepe Compassie in me omhoogkomen. Ik vroeg welk deeltje van mij hier gepresenteerd werd en waarom?

Het werd mij duidelijk dat het ’t deeltje was van mijn Uniekheid.

En dat ik het mocht geruststellen en laten weten dat ik van dit deeltje hield, Zielsveel! Ik kan niet in woorden beschrijven wat ik allemaal voelde, maar het was Hemels. Het gevoel dat ik iets terugvond, wat aan het begin van mijn Zijn stond.

En door mijn Keuze, de illusie te Ervaren, eenzaam en zonder enige vorm van Liefde, was achter gebleven.

Wat een Ongelooflijke Blijdschap dat ik dit deeltje weer bij mij mocht nemen.

Het mocht koesteren en mocht laten weten dat het nooit meer in de steek zou worden gelaten.

En de realisatie dat ik degene ben geweest die in mijn Uniekheid de keuze heeft gemaakt de illusie te Ervaren. Niemand anders.

Dus geen vingertje wijzen, niets anders dan de wetenschap dat ik daarvoor verantwoordelijk ben. En daardoor werd mijn Compassie voor dit achter gebleven deeltje van mij nog groter.

Met een schok kwam ik weer terug in mijn bed, bij mijn mijmeringen. Wat een Ontdekking en wat een Inzicht.

Dit vertegenwoordigt waar ook jij, in jouw Uniekheid aan toe zult komen, je begin deeltje vol Compassie terug halen naar het Nu.

En het besef drong tot mij door dat ik hiermee, de weg naar al deze Unieke deeltjes heb mogen plaveien voor wie eraan toe zijn, ook hun Unieke deeltje te gaan terug halen naar Huis.

En ik voel me zo dankbaar dat ik dit heb mogen Ervaren en Doen, mijn Uniekheid is volledig terug in het Nu en maakt mij nog Completer, Volmaakter en Heler dan ik al was.

En zo gaan al onze deeltjes terug naar Eenheid vanuit Uniekheid.

Dit laat mij weer Zien hoe Bijzonder jij/wij zijn in Uniekheid en in Eenheid voor Eeuwig.

In Licht en Liefde,     Martha