Verstoppertje spelen

Lief Lichtwezen in een lichaam,

Door allerlei minder leuke dingen in mijn kindertijd, die ik me gelukkig niet meer precies herinneren kan, had mijn eigenwaarde een heel klein pitje.

Ik voelde mij zo super slecht en dacht dat ik toch wel iets vreselijks moest hebben gedaan, om dat gevoel te hebben.

En omdat ik toch liever niet wilde weten wat het precies was, want het maakte mij heel bang, deed ik mijn uiterste best het te verstoppen. Maar het bleef wel steeds knagen.

Want de buitenwereld had ook nog een woordje mee te praten en voor die reactie was ik erg bang.

Stel je voor dat ‘men’ er achter zou komen hoe slecht ik er van binnen uitzag! Ik werd verschrikkelijk bang bij de gedachte!

Dus moest ik iets verzinnen om dit te verborgen te houden, toch?

Anders zou niemand mij meer aardig of misschien wel lief vinden!

Mijn angst om ontdekt te worden, zorgde ervoor, dat ik constant in situaties terecht kwam waar ik me had te verstoppen.

Het verhoogde beslist niet mijn gevoel van eigenwaarde en het koste heel veel energie.

Maar mijn hooggevoeligheid liet mij weten, wat de ‘anderen’ van mij verwachten en dan zette ik het betreffende masker op.

Ik kon heel goed toneelspelen en wist de ander exact te geven wat ze van mij verwachten en daardoor kreeg ik, best vaak, de waardering die ik zo hard nodig had.

Maar van binnen zag het er zwart uit en ik voelde me dood ongelukkig met mezelf.

Ik had nachtmerries die steeds terug kwamen en daar liep ik in een lange straat, links en rechts huizen, geen kip te zien, alleen ik en ik liep verder en verder en de straat werd smaller en smaller en uiteindelijk viel ik in paniek in een grote zee van water.

Maar deze nachtmerrie kon ik niemand vertellen, want dan kwamen ze er achter dat er met mij iets helemaal mis was.

En zo bleef het eruit zien tot de ervaring kwam die mij de andere kant op Dwong!

Mijn tweede man, met wie ik een jaar en een maand getrouwd was besloot uit zijn leven te stappen.

Ik heb ontzettend veel van hem gehouden en hij van mij, maar toch was het jaar met hem een sneltrein. Als ik ’s morgens opstond had ik geen idee wat er die dag allemaal op mij af zou komen.

Het jaar na zijn dood heb ik op de automatische piloot geleefd. Ik werd op een ochtend in volledige paniek wakker.

Tijdens de gehele gebeurtenis van zijn overlijden en de crematie erna en de daarop volgende tijd had ik NIETS gevoeld. Nu weet ik, dat het onbewuste zelfbescherming was.

Ik werd wakker en dacht: “Jeetje, ik heb niets gevoeld, dat kan toch niet goed zijn, er moet iets gebeuren, straks beland ik in een inrichting, vanwege mijn onverwerkte gevoelens!

Via de stichting Pandora ben ik terecht gekomen bij een midweek voor mensen die met zelfdoding waren geconfronteerd. Dit werd gegeven in een klooster in Heeswijk-Dinther in Brabant.

Een fantastische week, voor zover je dat fantastisch kon noemen. Ik had geen idee dat je daar zoveel zinnigs over kon vertellen. Het heeft me enorm geholpen en ik ben er nog steeds blij mee en dankbaar voor dat ik daar naar toe geleid ben.

En dat is het! GELEID! Want vanaf dat moment volgde de ene na de andere ervaring zich op, die mij geleid hebben en gemaakt hebben tot het Lichtwezen dat ik nu ben en mag zijn.

Het heeft geleid tot vele inzichten en veel begrip over het waarom, van mijn vroegere gedrag.

Mijn Ziel heeft me veel laten zien van wat NIET bij mij paste en mij uiteindelijk naar mijn Hart geleid. En mijn Hart past als een prachtige nieuwe jas.

En ik weet, dat ik het contract voor het leven in het NU getekend heb, voordat ik op aarde kwam en dat het allemaal bij mij hoorde.

Het was en is en blijft mijn unieke pad, waar ik trouw aan ben en braaf volg.

Consequent, zonder iets te bevragen, mits het mij een akelig, onprettig gevoel geeft. Dan gaat de alarmbel rinkelen en zeg ik: “STOP”!

Keer in mezelf en ga vragen waar dit gevoel vandaan komt. En als ik er aan toe ben, komt het antwoord en kan ik er iets mee doen, of niet.

Dat laatste is voor mij geen optie. Dus pas ik het antwoord in, in mijn leven.

Ik ben en blijf een mens en ben zeker niet volmaakt in andermans ogen. Maar wel in de ogen van mijn Vader en dus ook in mijn eigen ogen, want wij zijn EEN!

Ik heb een contract getekend om de aarde en al haar inwoners te helpen met de terug keer naar de Liefde die ze zijn.

Ik mag motiveren, stimuleren, consequent en eerlijk zijn en al Mijn Onvoorwaardelijke Liefde daarin laten zien en geven.

Ik heb van niemand goedkeuring nodig of waardering, maar krijg het omdat dit alles een wisselwerking is en ‘geven’ hetzelfde is als ‘ontvangen’!

Maar mijn leven hangt er niet meer vanaf, het IS mijn leven, het IS wat ik BEN en mag ZIJN.

Mijn Onvoorwaardelijke Liefde, gekregen bij mijn Schepping, maakt, dat ik alles en iedereen Lief heb.

Liefde is het enige echte, dat bestaat en dat is voor mij een zekerheid. En als dit gevoel plots verstoord word, weet ik dat ik nog iets mag laten gaan, dat mij niet meer dient.

Ik houd Onvoorwaardelijk van al mijn deeltjes, van de Lichtwezens die jullie zijn in Eeuwigheid en Eenheid.

In Liefde,      Martha