Mijn zoon

Mijn zoon,

Heel veel hebben wij samen mee gemaakt. Heel veel heb ik jou doorgegeven wat mij doorgegeven is door mijn ouders. Schuldig heb ik mij gevoelt en door dit schuldgevoel ben ik vergeten om je heel iets belangrijks mee te geven. Namelijk, respect naar elkaar toe. Maar ik besefte toen niet wat ik nu wel weet, dat jij heel weinig respect voor mij voelde, omdat ik niet de moeder voor jou kon zijn, die jij wilde dat ik was. Ik kon niet voldoen aan het beeld dat jij van mij had en misschien nog wel hebt. Als ik je op enige wijze gekwetst heb, dan spijt mij dat, maar ik weet nu dat ik gehandeld heb met de kennis en wijsheid die ik toen had. Ik hield en houd nog steeds heel veel van jou. Je bent nu 43 en ik heb jou al bijna een jaar niet gezien of gesproken. Ook mijn kleinzoon, jouw zoon, heb ik afstand van ‘moeten’ nemen, omdat ik dit kleine ventje niet tussen ons in wenste te zetten. Vorig jaar omstreeks deze tijd kwam jij bij ons om onze kleinzoon voor een logeernachtje te brengen. Als uit het niets begon jij tekeer te gaan en tegen mij te schreeuwen. En hoe harder jij tekeer ging hoe rustiger ik werd. Ik besefte al snel dat jij je eigen frustratie en opgehoopte woede en verdriet op mij botvierde. Je was helemaal buiten jezelf. Je neus was maar een klein eindje van mij verwijderd en in je ogen las ik alles wat je bezig hield en dat was niet wat je allemaal zei. Kort en bondig en heel rustig heb ik je gezegd, toe ik even de kans kreeg, dat ik wilde dat je ging. Dat heb ik enige keren nodig gehad te herhalen en eindelijk ging je, nam je zoon mee, die alles mee had gekregen en als een verschrikt vogeltje naar de auto rende. Wist nog even aan mij te vertellen dat je twijfelde aan mijn Liefde voor jou, maar uiteindelijk ben je vertrokken en ik heb zeker een paar weken nodig gehad om dit alles te verwerken. Wat wilde mij dit alles vertellen? Wat kon en mocht ik van dit alles leren. Heel veel tranen en nachten van wakker liggen en hulp en inzicht vragend, wist ik het. Ik was en ben op het punt in mijn leven gekomen waarop ik met respect behandeld wilde worden en dat was niet gebeurd. Maar, besefte ik, ik had het je ook niet meegegeven. Ik mocht gaan beseffen dat vanaf dit bewogen moment jij je eigen weg had te gaan, zonder mij. Het heeft me veel geleerd en ik weet dat het allemaal goed is zoals het is. Ik hou heel veel van je en heb ook altijd heel veel van je gehouden en zal dat ook blijven doen, maar jij mag zelf bepalen wanneer jij weer terug komt, maar dan wel met respect voor je moeder, schat.

Jij bent hier altijd welkom, maar in mijn Hart wonen doe je al, voor altijd. Ik wens je veel Liefde, Licht en Kracht en jij bent maar een gedachte bij mij vandaan.

Liefs,   Mamsie

Ik ben niet boos op jou
Ik ben nooit boos op jou geweest
Ik ben enkel in gevecht met jouw ego
Dat wat jij helemaal niet bent
Dat wat jou in de macht heeft
Dat wat jouw hart heeft doen laten verstenen
Ik hou van jou
Meer dan jij ooit zult beseffen
Ik hou van jouw Ziel
Dat waar ik mee verbonden ben
Jouw Ziel vraagt mij om hulp
Jouw ego blokkeert de weg
Maar ik ben niet boos op jou
Ik ben nooit boos op jou geweest
Ik ben net zoals jij verdrietig
En ik ben net zoals jij bang
Bang voor de angst
Dat, alle wegen naar Liefde blokkeert

@ Bron van Wijsheid