verhalen - verleden

Wanneer bouw je verhalen op  -  door je verleden heen tot nu

Je neemt ze op van een ander, neemt ze mee en maakt ze tot een deel van jouw verhaal.

Als je op het punt komt waarop je gaat begrijpen wat al deze verhalen jou verteld en geleerd en gebracht hebben, dan ben je vaak zover, dat je een grote stap kunt maken.

Je gaat zien, dat de personen in je leven je gespiegeld hebben wat je absoluut niet wilde, omdat het niet bij je paste. Andere mensen hebben je laten zien wat liefde met een kleine l betekende en dat dit voorwaardelijke liefde was, waar je dus aan voorwaarden moest voldoen om deze liefde te verdienen. Weer andere mensen hebben je gespiegeld wat Liefde met een hoofdletter was en je bent gaan begrijpen dat het Onvoorwaardelijke Liefde is.

Al deze verleden verhalen hebben je veel geleerd en veel opgeleverd en geleerd over jezelf. En dan komt het punt waarop jij je realiseert dat alle verleden verhalen je gemaakt hebben tot wat je nu bent. En dat je mag kiezen hoe je dit naar buiten gaat brengen.

Je begint je te bevrijden van het verhalen verleden en gaat inzien dat er veel gebeurd is in je leven dat je wenst te bewaren in je Hart, als goede en fijne herinneringen. Deze kunnen nooit meer van je afgenomen worden.

Dan zijn er herinneringen die je het liefst wilt vergeten, maar vergeten is verzet en zal je niet helpen. Verzet vermeerdert dat wat je wenst te vergeten, qua gevoel.

Men zei vroeger tegen mij, gewoon loslaten en dan werd ik vreselijk boos en vroeg, waar zit dat knopje waar ik op drukken kan?

Totdat ik ging begrijpen dat er geen knop je is, maar alleen acceptatie dat iets heeft plaats gevonden wat mij iets vertellen wilde, wat ik mocht gaan begrijpen. Toen begreep ik plotseling dat het de sleutel was tot bevrijding van het loslaten. Laten zijn wat was gebeurd, je kunt het niet meer veranderen, maar je hebt wel de keuze of je het gebeurde de baas in je leven wilt laten zijn. Je kracht eraan weg geven, terwijl je zelf de baas in je leven bent en niet jouw verhaal uit je verleden. En dan, na dit goed in mijn Hart te laten bezinken, had het mij plotseling losgelaten. En ik was vrij.

Nu sta ik elke dag op en vraag ik mij af welke dag het is en welke datum, want ik leef niet meer in de tijd, want ik heb ervoor gekozen de tijd en dus illusie te laten gaan. Er wordt door mij geen horloge meer gedragen, dat irriteert mij, en bovendien loopt het bij mij nooit op tijd. Als het nodig is, vraag ik naar de dag en de tijd en de datum. Ik heb deze niet meer nodig, alleen als ik iets heb te doen in de illusie.

Ik ben gaan begrijpen dat ik niet mijn verhalen verleden ben, maar zoveel meer waar ik doorlopend vertoef.

Waar ik ben mag ik de Liefde en de Kracht en alles wat dit vertegenwoordigt in elk moment naar de aarde brengen, waarna ik weer terug ga, naar waar ik hoor.

Woorden voor waar ik me bevind schieten hopeloos tekort voor de verbinding die het weergeeft.

Het is de Eeuwigheid die eigenlijk de lading niet dekt.

Mijn Liefde is eindeloos en allesomvattend en mijn Licht straalt over de aarde als ik er ben.

Ik ben Liefde, Licht, Vrede, Kracht en alles wat erbij hoort en mag dat in eeuwige dankbaarheid naar jullie brengen op de manieren zoals het van mij verwacht word van hogerhand.

In Liefde,    Martha