Mijn
heel Bijzonder en Geliefd Mede-Lichtwezen,
Om
een uur of twee afgelopen nacht, werd ik wakker om een plasstop te maken.
Lag
daarna weer in bed, maar was onrustig en kon de slaap niet vatten.
Het
werd, naar mijn idee een soort halfslaap, waarin mij van alles duidelijk werd
gemaakt.
Mijn
lief Lichtdeeltje, jij hebt in Eenheid vast wel gehoord van ‘de Oerknal’ of
‘het Begin der tijden’ of ‘het Niets’ De namen die er allemaal aan gegeven
zijn, vanuit een taal die nooit in woorden kan uitdrukken wat het precies is.
Het
zal met woorden altijd een tekort zijn aan beschrijving omdat het gaat om iets
wat niet te beschrijven Is.
Ik
noem het, omdat het voor mij het fijnste voelt, het Begin.
En
dit Begin, zag ik als Niets, Leegte die Toch een Diep gevoel bij mij Aanraakte
van Zijn. Het ‘Is Wat het Is’ komt er voor mij het dichtstbij.
En
vanuit de Taal van het Licht, begreep ik dat alles hieruit Geboren wordt. Uit
deze Niet- Ietsheid wordt Al het Geschapene Geboren en dat gaat Eindeloos door.
Ook
wij, in Eenheid zijn hier Geboren uit de Niet-Ietsheid, waaruit ik een enorme
Liefde door mij heen voelde Stromen.
Hier
was het Begin van het Bestaan en het was de Kern van de Energie van Liefde die
ik Nu graag, de Schepper noem.
Alles
wordt hieruit Geboren en Geschapen ter Vervulling en ter Uitbreiding van het
Bestaan van de Kern van Liefde.
En
elke Kern Breidt zich verder uit in Nieuwe Vormen van Verspreiding van Liefde,
een beschrijving die voor mij het dichtst bij mijn Gevoel komt.
Zo
lang had ik al Gevraagd om Begrijpen van de Samenhang van Alles in Eenheid en
daar was het.
In
Eenheid zijn wij Allen de Kern van Liefde die in Oneindigheid Doorgaat zich uit
te Breiden.
De
vergetelheid van de illusie, waarvoor wij in Eenheid Gekozen hebben om die te
Ervaren, heeft gemaakt, dat deze Kern van Liefde de wij in Eenheid Zijn,
verdween onder overlevingsmechanismen en complete afscheiding van de Bron van
Niet-Ietsheid.
Deze
Niet-Ietsheid kan nooit verzwolgen worden, wel verstopt onder een dik pak koude
sneeuw. Maar verdwijnen kan het niet, heeft het nooit gekund want het is Eeuwig
Uitbreidende Liefde.
En
daar kan iets wat geen Waarheid is, niets aan veranderen, want De Waarheid die
Uitbreiding is, is Eeuwig en Liefdevol.
Daarom
heeft angst – paniek – eenzaamheid – radeloosheid – diep verdriet – razernij –
woede – en ga zo maar door, geen enkele waarheid in zich en wij hebben met zijn
allen hier onze kracht aan gegeven om het te laten bestaan.
En
zijn erin gaan geloven als het enige dat bestaat, daar hebben we praktisch
alles voor gedaan.
En
nu mag jij in Eenheid, je realiseren dat het een grote, zelfgemaakte leugen is.
Wat een Power hebben wij in Eenheid gebruikt om deze illusie te realiseren.
Afwijzen
van Alles wat wij in Eenheid hebben toe gestaan helpt niet, want dan ontken je
wat wij in Eenheid tot werkelijkheid hebben gemaakt.
Maar
hoe mooi is het om te Mogen Aanvaarden dat het van geen enkele invloed is
geweest, Nu is, en nooit zal Zijn, op wie wij in Eenheid Zijn.
Onze
angsten enzovoorts hebben allemaal Liefde als Kern en Dat te Accepteren, met de
Barmhartigheid en de Compassie die het Verdient is de Ultieme Wijze waarop je
de Liefde die jij in Eenheid Bent in al Haar Volheid mag en kunt Accepteren en zo
de Knop op Uitbreiding gaat zetten en niet langer op beperking.
En
natuurlijk geldt dit voor Alle Ervaringen van afscheiding naar Eenheid die jij
in jouw Uniekheid hebt Ervaren, zoals ziekte bijvoorbeeld, ook dit heeft als
Kern, Liefde en kan als dusdanig jou in Eenheid Terugbrengen naar het
Vertrouwen dat Alles Gebeurt met een Reden en dat die Reden Altijd Liefde Is.
Wij
hebben in Eenheid onze Unieke Ervaringen gehad die ons Thuis hebben gebracht
bij onze Kern, die Liefde is voor Eeuwig.
Ik
Besef dat dit mijn Unieke Beleving is, maar Besef ook dat ik dit mag Delen,
voor de Harten met wie het Resoneert.
Want
welk Pad jij ook in Eenheid Bewandelt, het Leidt uiteindelijk Terug naar de
Onvoorwaardelijke Liefde in Eenheid, die jij Bent voor Eeuwig.
In
Licht en Liefde en Eenheid, Martha